Bay Baykus evde tek basina, sicacik atesin karsisinda oturmaktadir. Tam bezelye corbasini icerken kapi vurulur. Bay Baykus konuksever biridir, gelen ziyaretcileri iceri davet eder. Boylece olaylar baslar: Ziyaretciler evde neler yaparlar neler! Sonra iki garip tumsek belirir Bay Baykus'un yataginda, Bay Baykus'u hic rahat birakmazlar... Bay Baykus, nefis bir cay yapar kendine, ona mutlulugun degerini dusunduren... Bay Baykus daha sonra, evinde cok huzurlu bir yer kesfeder... Ve son olarak da, dunyanin en yuvarlak, en iyi, en tatli dostu ile uykuya dalar!Evet, Bay Baykus evde tek basinadir ama hic de yalniz degildir; cunku dostlari, arkadaslari ve ona mutluluk veren cok sey vardir!"Kis, Bay Baykus'un evine misafir olarak gelmesine ragmen onun evini darmadagin edip gider. Sonra Bay Baykus, kendisini uzen bir olaydan sonra gozyasi cayi demlemeye karar verir ve 'Biraz ugrasmak gerekiyor ama gozyasi cayi, mutlulugun degerini dusunurken icmek icin gercekten nefis oluyor,' der kendi kendine. Bu cumle, onun davranislarinin temelini anlatan ve onu tanitan en etkileyici cumlelerden biri bence... Bay Baykus'un Ay ile olan dostlugunda da, dostlugun sadece ayni seyleri yapabilen insanlarla karsi hissedilemeyecegi, kendimizi yalniz ve uzgun hissettigimizde bizi yalniz birakmayan bir dostumuzun varliginin bizi ne denli huzurlu hissettirdigi vurgulaniyor ictenlikle." -Elif YayginTurkce ogretmeni-(Tanitim Bulteninden)Sayfa Sayisi: 72Baski Yili: 2013Dili: TurkceYayinevi: Kelime Yayinlari - from Amzon