"Hayallerle buyudum ben. Catilarda, bulutlarda gezdim, bicak sapindan mikrofonumu kaptim, otomobillerin ustunde, gokdelenlerin tepelerinde sarkilar soyledim. Simdi usulca insem yere... Okula gitsem, harfleri, sayilari yan yana getirsem, maket ev yapsam, kanat taksam, kelebek olsam, kitaplarin dilini cozsem... Eksikligim vurulmasa yuzume... Yok sayilmasam... Sen de bizim gibisin, dense... Kulagin zayif ama bizden iyi goruyorsun, iyi hissediyorsun, iyi kalpli bir cocuksun, deseler... Davul sagiri degil kulaklarim. Tikac gibi bir engel var, seslerin icime serpilmesini onleyen. Dogadaki seslerin dugmesi sonuna kadar acilirsa tikac viin, diye ucuverecek goge."Hayat tersine baslar Yagmur icin. Dogunun kurak ikliminde, yagmur catilari doverken, ortaligi sular seller gotururken dogar. Dogdugunda ne yagmurun sesini duyar ne de kendi cigligini; horozlarin sabah cagrisi degildir onu uyandiran, annesinin adini seslenmesi degildir ona evinin yolunu bulduran. Hastalikli derler, eksik, koturum derler Yagmur'a... Tum bu karalamalara, tum bu kucumseyici bakislara ragmen, tutunmakta kararlidir Yagmur hayata; cunku tutkundur ciceklere, hayvanlara, insanlara... Inadina tutkundur! Koyden Istanbul'a goctuklerinde, bambaska seruvenler, dostluklar ve hic akla gelmeyecek bir gelecek oykusuyle karsilasir Yagmur. Sevilen yazarimiz Sevim Ak'in bu son romanindan yalniz cocuklarin degil, buyuklerin de ogrenecegi cok sey var.Horoz Adam kimbilir kac gecesini masa isiginin altinda tuketti. Isigi, sabahin isiklarina karisti. Karalaya, yirta, duzelte kagitlara gecirdi cocukluk oykumu. Bana okudugunda aklimi kaciracaktim. Duyduklarim baskasinin yasami mi, kendi yasamim miydi, iki arada kalmistim. Hic hatirlamadigim olaylar, duymadigim konusmalar nasil bu kadar kesinlik kazanmisti? Karanlik bir dehlize dagilmis, ucusan, bulutsu seylerden basi sonu belli bir yasam cizmis, "iste busun!" diyerek onume koymustu. Duygularimi, gozumun onunden akip gidenleri, hic izi kalmayan seyleri benden iyi aktarabilir mi b - from Amzon